
دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی یکی از دانشگاههای دولتی ایران است که دانشکدههای آن به صورت غیرمتمرکز در شهر تهران قرار دارند. این دانشگاه در سال ۱۳۹۲ در بین پنج دانشگاه صنعتی برتر ایران قرار گرفت. این دانشگاه در اولویتهای رتبههای برتر کنکور سراسری قرار میگیرد. با تصویب شورای انقلاب فرهنگی این دانشگاه در سال ۱۳۵۹ با ادغام ۹ مرکز آموزش عالی (مؤسسه عالی تکنیکوم نفیسی (مؤسس مهندس حبیب نفیسی)، مدرسه عالی فنی، دانشکده نقشهبرداری، مؤسسه آبشناسی، دانشکده هواشناسی و علوم جو، دانشکده مخابرات، مدرسه عالی ساختمان، دانشگاه کار و پیشه، تربیت دبیر فنی پلی تکنیک تهران، دانشگاه علوم و فنون مجتمع آموزشی وزارت راه، مجتمع تکنولوژی تهران و مدرسه عالی تلویزیون و سینما) به شکل کنونی و با نام دانشگاه فنی و مهندسی تشکیل شد و در سال ۱۳۶۷ به نام خواجه نصیرالدین طوسی، دانشمند ایرانی تغییر نام داد.
این دانشگاه در ۱۱ دانشکده با ۱۸ رشته تحصیلی در مقطع کارشناسی، ۵۳ رشته در مقطع کارشناسی ارشد و ۲۳ رشته تحصیلی در مقطع دکترا کار خود را انجام میدهد. به گفته دکتر محمود احمدیان، معاون آموزشی دانشگاه خواجه نصیر نسبت استاد به دانشجو در این دانشگاه با توجه به جذب اعضای هیئت علمی هماکنون ۱ به ۱۸ میباشد.
این دانشگاه توانستهاست با عقد قراردادهای بسیار با صنایع گوناگون کشور، ضمن حل مشکلات تخصصی آنها، در بسیاری از دستاوردهای پژوهشی ایران سهیم باشد. مجموعه فعالیتهای پژوهشی آن، حکایت از پویایی دانشگاه در عرصههای مختلف علمی و صنعتی دارد که در پارهای از زمینهها تنها نیروهای متخصص کشور در این دانشگاه فعالیت میکنند یا دانشآموختهٔ این دانشگاهاند.
باتوجهبه سیاستهای این دانشگاه در یک دههٔ گذشته، دورههای تحصیلات تکمیلی دانشگاه خواجه نصیر در سالهای اخیر تقویت شدهاست و بیش از ۴۰درصد کل دانشجویان دانشگاه در مقاطع کارشناسیارشد و دکتری تحصیل میکنند. درضمن دورههای آموزش الکترونیکی دانشگاه همگی در مقطع کارشناسیارشد فعالاند. همچنین دانشگاه با اجرای چندین دورهٔ بینالمللی مشترک در مقاطع کارشناسیارشد و دکتری با برخی از دانشگاهها در کشورهای انگلستان، فرانسه، هلند، آلمان و روسیه همکاری نزدیک داشتهاست. نیز، در یک دورهٔ کارشناسی هوافضا چند سال است فعالیتی مشترک با دانشگاه ماتی روسیه در پیش گرفتهاست.

پیشینه دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
دانشگاه صنعتي خواجه نصيرالدين طوسي نخستين دانشگاه صنعتي ايران ميباشد كه هستهٔ اولیهٔ اين دانشگاه دانشکدهٔ مخابرات است که در سال ۱۳۰۷ش در محل فعلی دانشکدهٔ مهندسی برق دانشگاه تأسیس و در سال ۱۳۱۸ اساسنامهٔ آن به تصویب مجلس شورای ملی وقت رسیدهاست.
دانشگاه صنعتي خواجه نصيرالدين طوسي نخستين دانشگاه صنعتي ايران ميباشد كه هستهٔ اولیهٔ اين دانشگاه دانشکدهٔ مخابرات است که در سال ۱۳۰۷ش در محل فعلی دانشکدهٔ مهندسی برق دانشگاه تأسیس و در سال ۱۳۱۸ اساسنامهٔ آن به تصویب مجلس شورای ملی وقت رسیدهاست.
دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی با ساختار فعلی در ابتدا در سال ۱۳۵۹، در پی تصویب ستاد انقلاب فرهنگی از ادغام ۹ مرکز آموزش عالی و با عنوان مجتمع دانشگاهی فنی و مهندسی، بنیاد نهاده شد و سپس در سال ۱۳۶۲ نام آن به دانشگاه فنی و مهندسی و در سال ۱۳۶۷ به دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی تغییر یافت. این دانشگاه درحالحاضر ۵ قطب علمی، ۷۵ آزمایشگاه پژوهشی، ۶ گروه و مرکز پژوهشی و ۵ پژوهشکده دارد که در زمینههای تخصصی دانشگاه فعالیت میکنند.
علاوه بر رشته مخابرات با قدمت ۸۱ ساله، رشته نقشهبرداری این دانشگاه ۵۵ سال و دانشکده مهندسی مکانیک آن ۳۶ سال قدمت دارند.
ریاست این دانشگاه بر عهده دکتر علی خاکی صدیق است.

دانشکدهها و مراکز وابسته
- دانشکده ریاضی
- دانشکده شیمی
- دانشکده فیزیک
- دانشکده مهندسی برق
- دانشکده مهندسی صنایع
- دانشکده مهندسی عمران
- دانشکده مهندسی کامپیوتر
- دانشکده مهندسی مکانیک
- دانشکده مهندسی و علم مواد
- دانشکده مهندسی نقشهبرداری
- دانشکده مهندسی هوافضا
- دانشکده مهندسی ژئودزی و ژئوماتیک
- دانشکده علوم (گروه دروس عمومی)

جایگاه دانشگاه در رتبهبندیهای معتبر بینالمللی
براساس پایگاههای معتبر برای رتبهبندی دانشگاهها در جهان، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی پیشرفت و رشد محسوسی داشتهاست: برطبق آمارِ پایگاه رتبهبندی ISI، این دانشگاه در شمار ۱درصد تولیدکنندگان علم در دنیا معرفی شدهاست.
براساس پایگاههای معتبر برای رتبهبندی دانشگاهها در جهان، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی پیشرفت و رشد محسوسی داشتهاست: برطبق آمارِ پایگاه رتبهبندی ISI، این دانشگاه در شمار ۱درصد تولیدکنندگان علم در دنیا معرفی شدهاست.
این دانشگاه در رتبهبندی نشریه تایمز در سال ۲۰۱۶، در ردهٔ ۶۰۱ تا ۸۰۰ دانشگاه برتر جهان و در بین ۷ دانشگاه برتر ایران قرار گرفت.
همچنین در رتبهبندی نشریه تایمز در سال ۲۰۱۸ این دانشگاه در جایگاه ۶۰۱ تا ۸۰۰ جهان و در رتبه ۱۷۳ آسیا و در بین ۵ دانشگاه برتر ایران و بالاتر از دانشگاههایی همچون شریف و تهران قرار گرفت.
دانشگاه خواجه نصیر در رتبهبندی موضوعی تایمز در سال ۲۰۱۸ در رشتههای فیزیک و نجوم، شیمی محض و مهندسی عمومی در جایگاه سوم ایران، در رشتههای مهندسی عمران، مهندسی مکانیک و هوافضا، مهندسی برق و ریاضی و آمار در جایگاه چهارم و در رشته علوم کامپیوتر در جایگاه دوم کشور قرار گرفت.
بر اساس رتبهبندی NTU در سال ۲۰۱۶ دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی خواجه نصیر طوسی در جایگاه ۱۴۶ جهان قرار گرفت
بر اساس نظام رتبهبندی URAP دانشگاه صنعتی خواجه نصیر طوسی در زمینه علوم فنی – مهندسی، رایانه و فناوری در جایگاه ۴۶۰ جهان قرار گرفت.
در جدیدترین رتبهبندی لایدن (CWTS Leiden Ranking) دانشگاه خواجه نصیر در زمینه علوم فنی مهندسی در بین ۱۰ دانشگاه برتر ایران و در جایگاه ۱۶۱ آسیا و ۳۶۸ جهان قرار گرفت
قطبهای علمی و پژوهشی در دانشگاه صنعتی خواجه نصیر طوسی
- رباتیک و کنترل
- طراحی و شبیهسازی سامانههای فضایی
- فناوری اطلاعات مکانی
- کنترل صنعتی
- محاسبه و مشخصهیابی افزارهها و زیرسیستمهای الکترومغناطیسی
روسای دانشگاه
فهرست روسای ادواری دانشگاه به قرار زیر میباشد:

دانشآموختگان مشهور
- داریوش رضایینژاد (پژوهشگر دفاعی و هستهای که در ۱ مرداد ۱۳۹۰ توسط عوامل اسراییل با شلیک پنج گلوله در مقابل منزلش ترور شد)
- محمد ناظمی اردکانی (وزیر سابق تعاون)
- علی رضوانی بیدگلی (مؤلف و محقق برجسته حوزه مدیریت)
- محمد علیآبادی، سیاستمدار، رئیس سابق سازمان تربیت بدنی، رئیس سابق کمیته ملی المپیک
- علی مطهری، نماینده شبستر در دوره هشتم مجلس شورای اسلامی
- علی اکبر موسوی خوئینی، نماینده مجلس ششم، دبیرکل پیشین سازمان دانش آموختگان ایران
- مصطفی محمدنجار (وزیر کشور سابق)
- فرزاد حسنی (مجری تلویزیون)

تجمیع دانشگاه خواجه نصیر
دانشکدههای دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی در پنج نقطه در سطح شهر تهران پراکندهاند و این مشکلات زیادی را برای استادان و دانشجویان دانشگاه ایجاد میکند و هزینه بالایی برای دانشگاه دارد.
دانشکدههای دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی در پنج نقطه در سطح شهر تهران پراکندهاند و این مشکلات زیادی را برای استادان و دانشجویان دانشگاه ایجاد میکند و هزینه بالایی برای دانشگاه دارد.
طرحهای مختلفی برای تجمیع دانشگاه خواجه نصیر در زمانهای مختلف مطرح شدهاست. ابتدا طرح تجمیع دانشگاه در محل دانشکده هوافضا مطرح شد که در آن زمین متعلق به سازمان گوشت استان تهران به دانشگاه خواجه نصیر واگذار میشد و کلیه دانشکدهها در یک پردیس تجمیع میشدند، این طرح هیچگاه عملی نشد. گزینه دیگری که بعداً مطرح شد تجمیع با دانشگاه عباسپور بود و با توجه به نزدیکی این دو دانشگاه، شایعات زیادی مبنی بر اجرای این طرح شنیده میشد. اما در ابتدای دولت یازدهم دانشگاه عباسپور با دانشگاه بهشتی ادغام شد. پس از لغو شدن طرح قبل این بار طرح تجمیع در سه پردیس رضایینژاد، ونک و سیدخندان توسط مجید قاسمی (رئیس وقت دانشگاه) مطرح شد و اقداماتی هم دراین زمینه انجام شد. با تغییر ریاست دانشگاه طرح تجمیع مسکوت مانده و با توجه به هزینههای بالا اجرای این طرح و نداشتن زمین، کل طرح تجمیع فعلاً به بنبست رسیدهاست.
در طرح جدیدی که توسط علی خاکی صدیق (رئیس دانشگاه) اعلام شد، با فروش ساختمان قبلی کمیته امداد امام خمینی در سوهانک به وزارت علوم، اجرای طرح تجمیع دانشگاه خواجه نصیر صورت گیرد که قرار بود در مرحله اولیه این طرح دفتر مرکزی و دانشکدههای مهندسی صنایع، علم مواد، فیزیک، شیمی، کامپیوتر و خوابگاههای دختران دانشگاه به ساختمان قبلی کمیته امداد در سوهانک منتقل شده میشوند که این طرح نیز منتفی شد.

